بنده معتقد هستم که اگه یه کاریو انجام میدم یعنی تصمیم میگیرم که یه کاری کنم و بعدش اجراش کنم پس دیگه هیچوقت نباید دربارش احساس گناه یا پشیمونی کنم چون تو اون لحظه بهترین و درسترین کار همون بوده و این منم که تعیین میکنه در اون لحظه چه کاری درسترینه. حتی اگه در یک لحظه تصمیم بگیرم که یکیو بکشم و این کارو بکنم پس بعدا نباید پشیمون شم چون من با در نظر گرفتن همه جوانب انجامش دادم.نمیگم عواقبشو قبول نمیکنم من ممکنه مجازات بشم ولی بدون حتی ذره ای احساس گناه.
البته مثال وحشتناکی بود من مطمئنم هرگز کشتن یه آدم به نظرم بهترین راه نخواهد بود ولی...
خوب میدونید, بهتره من دیگه ادامه ندم ...
اوه چه اعتقاداته وحشتناکی!!!
یه چیز دیگه یاد گرفتم که می تونه خیلی کمک کنه به من برای راحت تر زندگی کردن.اینکه...
از هیچ کس هیچ چیزیو توقع نداشته باش
اگه بهش معتقد باشیو باورش کنی, خیلی راحت تر می بخشی, محبت می کنی, عشق میورزی و زندگی میکنی.
دیگه کینه ای در دلت نداری و از همه مهمتر از کشیدن انتظار راحت میشی, دیگه منتظر جبران خوبی هات از طرف دیگران نمی شی حتی منتظر تلفن هم نیستی,
همیشه طوری زندگی می کنی که انگار فقط خودتی و خودت
و فقط برای خود خودته که خوبی می کنی .
به امید یه زندگی بدون انتظار.......
راستی چقدر سخته تایپ کردن فارسی,مخصوصا این حروف پ, ژ
به قول یکی از بچه ها, دارم یکی میزنم تو سر خودم یکی تو سر کیبورد.
کی راه می افتم؟؟
همینه که میگن فارسی را پاس بداریم؟؟؟!!!!